Photo by Andrea Piacquadio on Pexels.com
“Herşey için çok geç”
“Daha erken harekete geçmeliydim”
“Hayatımın bu döneminde çok farklı bir yerde olmalıydım”
“Başaramadım”
“Ben yetersizim”
“Ben istediğim gibi bir hayatı haketmiyorum”
“Keşke ….. yapsaydım”
“Arkadaşlarım benden daha akıllı, daha yetenekli, daha zayıf, daha zengin, daha güzel, daha …..”
“Çevremdeki insanların arabası, evi , gittiği tatiller, çocuklarını yolladıkları okullar benimkilerden daha iyi”
Eğer şu anda aklından durmaksızın bu tür düşünceler geçiyorsa ve kendini kapana kısılmış veya çaresiz veya bir kısır döngüde hissediyorsan bunu durdurmanın en basit yolu kendine yüksek sesle “Elimden geleni yaptım” demen. Çünkü şu ana kadar elinden gelenin en iyisi yaptın. Daha iyisini yapabilseydin yapardın. Eğer imkanın olsa o arabayı, o evi satın alırdın ve çocuğunu o okula ve o tatile götürürdün.
Elinden geleni yaptın ve bundan sonraki adımı atabilmek için tam olarak olman gereken yerdesin.
Bu düşünce senin beynindeki hapisten çıkıp özgür kalmanı sağlayacak. Çünkü olduğun yeri kabullenmek bir sonraki adımı atabilmen için ilk şart. Eğer kafanda olduğun yerin değerlendirmesini yapmayı bırakamazsan dışarıdaki mevcut şartları gözden geçirip bir sonraki adıma geçemezsin. Beyninin içindeki hapiste değil hayatında yaşa. Negatif düşünceleri ne kadar düşünürsen o kadar olduğun yerde patinaj yaparsın.
Elinden geleni yaptın. Olman gereken yerdesin. Şimdi buradan bir adım ileriye gideceksin.
Aslı Coşkun 